Historia transportu

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

Pod koniec lipca 1944 sytuacja w Paryżu była wyjątkowo niestabilna. Alianci, którzy wylądowali 6 czerwca, maszerowali w kierunku stolicy. 20 lipca atak na Hitlera i próba zamachu stanu nie powiodły się; oficerowie Gestapo aresztowani przez żołnierzy Wehrmachtu zostali uwolnieni.

Alois Brunner, komendant obozu w Drancy, wykorzystał to zamieszanie, by całkowicie oddać się swojemu szaleństwu mordowania. Do domów UGIF (Union générale des Israélites de France – Generalny Związek Izraelitów Francji) w Paryżu wysłał swoich komandosów, którzy podczas obławy zgarnęli 300 dzieci, w tym 18 niemowląt.

31 lipca 1944 roku ostatni wielki transport deportowanych wyruszył z Drancy do Auschwitz przewożąc do obozu zagłady ponad 1000 mężczyzn i kobiet i 300 dzieci.

Z 1321 więźniów 726 natychmiast po przybyciu do Auschwitz zostało posłanych do komór gazowych.
Obóz został wyzwolony przez Armię Czerwoną 27 stycznia 1945. Tylko 214 deportowanych przeżyło przymusową pracę, znęcanie się, pseudomedyczne eksperymenty i nędzę.

Transport 77: liczby

Pochodzenie osób deportowanych (procentowo)

  • Francja
  • Polska
  • Turcja
  • Algieria
  • Ukraina
  • Niemcy
  • Rumunia
  • Austria
  • Grecja
  • 28 innych krajów

Ostatni wielki transport osób deportowanych z Drancy do Auschwitz charakteryzował się następującymi cechami:

  • Większość deportowanych urodziło się we Francji (55%).
  • Deportowani reprezentowali wiele różnych narodowości.
  • Liczba deportowanych dzieci była nieprzeciętnie wysoka (ponad 300).
  • ponad 75% deportowanych było poniżej 50 roku życia, wśród nich wiele kobiet.
  • 125 deportowanych dzieci było poniżej 10 roku życia, pochodziły głównie z domów UGIF ( Union générale des Israélites de France – Główny Związek Izraelitów we Francji) w Paryżu. Najczęściej ich rodzice byli deportowani w poprzednich transportach.

Przedział wiekowy osób deportowanych

Los osób deportowanych

1300 : całkowita liczba osób deportowanych (w tym 324 dzieci)
847 : osób zagazowanych bezpośrednio po przybyciu do Auschwitz
291 : mężczyzn wyselekcjonowanych do pracy przymusowej
183 : kobiety wyselekcjonowane do pracy przymusowej
74 : mężczyzn, którzy przeżyli (w 1945)
147 : kobiet, które przeżyły (w 1945)

Deportowani w transporcie 77
( wg Serge Klarsfeld )

Katalog wystawy Les Temps Des Rafles
Marzec 1992 strony 90, 91

hébergement Umazuma - OVH

Zaloguj się używając swojego loginu i hasła

Nie pamiętasz hasła ?