Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.

Nathan POTZEHA

Nathan Potzeha urodził się 1 kwietnia 1880 roku w Bielsku. Był synem Jean Potzeha i Lea Podoura.

Ślady po nim znajdujemy dopiero później, w Paryżu, gdzie poślubił Reginę Katz 5 stycznia 1909 r. w 11. dzielnicy. Regina urodziła się 5 maja 1887 roku w Rosji.

Para miała dwoje dzieci: Ignace Claude, urodzony 3 lutego 1922 w Paryżu 12 i Marcelle, urodzony 14 czerwca 1910 w Paryżu 14.

Te elementy pozwalają przypuszczać, że mieszkali w Paryżu przynajmniej do czasu narodzin swoich dzieci. Ale ich ostatnim domem był dom rodzinny przy 13 rue de Boissy w Brevannes (Seine et Oise).

Nathan był krawcem. Dokumenty informują nas, że jego sytuacja finansowa była “prosta” i że nie odbył służby wojskowej, co jest logiczne, ponieważ nie został naturalizowany na Francuzów do 46 roku życia, w 1926 roku. On i jego żona byli wyznania mojżeszowego, co był dla nich śmiertelny.

Rzeczywiście, to z powodu jego „żydowskiej rasy” pan Potzeha został aresztowany, podobnie jak jego żona i syn, przez Feldgendarmerie Corbeil 3 lipca 1944 r., a więc przez Niemców. Ich synowi udało się uciec, ale rodzice zostali internowani w obozie Drancy tego samego dnia.

Nathan i Regina Potzeha byli ofiarami kolaboracji państwa francuskiego i zostali deportowani 31 lipca 1944 r. w konwoju 77, ostatnim odlocie z Drancy do Auschwitz. Zostali zamordowani 5 sierpnia 1944 r., wkrótce po przybyciu, w obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz-Birkenau (Polska). Nathan miał 64 lata, a Regina 57.

Marcelle, żona Rubin, spędziła resztę życia w domu rodzinnym, który zmienił adres na 13, rue Roger Salengro, w Limeil Brévannes.

Ignace Claude również założył rodzinę i mieszkał w Paryżu. W dniu aresztowania w Limeil zranił się wyskakując przez okno, a lekarze trzymali go jak najdłużej w szpitalu. W ten sposób uniknął deportacji.

Wnuki i prawnuki podtrzymują pamięć o Nathanie i Reginie.